Vernici Srpske pravoslavne crkve slave Lazarevu subotu ili Vrbicu, praznik posvećen vaskrsenju pravednog Lazara iz Vitinije koga je Isus Hristos, prema predanju, vaskrsao iz mrtvih. Mnoge porodice ovaj dan slave kao krsnu slavu. To je videlo mnogo ljudi, pa se vest o čudu Hristovom proširila.

Lazareva subota, proslavlja dan kada je Isus Hristos vaskrsao četiri dana mrtvog Lazara, što je videlo mnogo ljudi, pa se vest o čudu Hristovom proširila na sve strane.

Lazar je, potom, živeo još trideset godina kao episkop na Kipru, gde je i sahranjen. Njegove mošti počivaju u Carigradu, gde su prenete 890. godine sa Kipra, odnosno iz Kitona kod Larnake, gde je stajala nadgrobna ploča sa natpisom „Hristov prijatelj“.

Na Lazarevu subotu beru se mlade vrbove grane koje se osveštavaju u crkvi i dele narodu, te se današnji praznik zove i Vrbica.

Narodni običaji

Vrbicu obično u crkvu nose deca u subotu posle podne da bi je ostavili u crkvi da se na Cveti, na jutrenju, okadi i očita molitva, a grančice se posle dele narodu.

U Srpskoj pravoslavnoj crkvi, Vrbica je dečji praznik jer je Hristos, prema Jevanđelju, ulazeći u Jerusalim rekao: „Pustite decu meni, jer takvih je Carstvo nebesko“.

Danas se bere i cveće koje se ne unosi u kuću, već potopi u vodu da prenoći, a sutra ujutru se, na Cveti, ukućani njome umivaju.

Običaj je da se mladi međusobno daruju cvećem.

S obzirom na to da je praznik u vreme uskršnjeg posta, crkveno pravilo je da nije dobro igrati i pevati.

Slavska trpeza je uvek posna. Današnji praznik najavljuje sutrašnji – Cveti, kada je Isus Hristos svečano ušao u Jerusalim.