Na pravoslavnom groblju u Štrpcu, sahranjen je najznačajniji srpski prozni pisac na Kosovu i Metohiji posle Drugog svetskog rata i jedan od najvažnijih savremenih srpskih književnika Petar Sarić.
U ime rodbine, prijatelja, književnika i brojnih poštovalaca njegovog lika i dela, od Sarića se oprostio književnik i novinar Živojin Rakočević.
,,Iza Sarića, ostao je značajan književni opus i odluka da ostane da žive i da večno počiva na svetoj srpskoj zemlji, podno Ljubotena na Šar planini”, naglasio je Rakočević.
Petar Sarić je rođen 1937. u Banjanima kod Nikšića, a od 1958. živi u Orahovcu, Prizrenu i Prištini. Nakon NATO bombardovanja 1999. godine i progona srpskog stanovništva Sarić ostaje na Kosovu i Metohiji i sa porodicom se seli na Brezovicu, gde nastavlja da stvara i gde nastaju neka od njegovih poznatih dela.
U književnost je ušao zbirkom poezije „Bele kletve“, a romani „Veliki ahavksi trg“, „Sutra stiže gospodar“, „Dečak iz Lastve“, „Petruša i Miluša“, „Sara“ „Mitrova Amerika“ i „Klobuk“ obezbedili su mu trajno i mesto u celokupnom srpskom književnom stvaranju.
Sarić je radio kao prosvetni radnik, a potom kao urednik izdavačke delatnosti prištinskog lista „Jedinstvo“ i direktor NIJP „Panorama“ kada zajedno sa istaknutim stvaraocima razvija široku izdavačku delatnost.
Njegov život i rad su bili usko povezani sa sudbinom i položajem srpskog naroda, njegovog nasleđa i kulture.
Za svoj rad dobio je brojne nagrade i priznanja: „Lazar Vučković”, „Gračanička povelja”, „Meša Selimović”, Vukova nagrada, „Zlatni krst kneza Lazara”, „Grigorije Božović”,„Borisav Stanković”.
