U Crkvi Svetih apostola Petra i Pavla, u nekadašnjem starom Rasu, u toku je bdenije, odnosno večernja crkvena služba, koju služi više arhijereja SPC. Službom načalstvuje vladika zahumsko-hercegovački Dimitrije. Ovim je u raško-prizrenskoj eparhiji, koja se smatra najstarijom eparhijom SPC i srcem stare srpske države, započela dvodnevna proslava velikog jubileja i eparhije i SPC.
Eparhija raško-prizrenska i kosovsko-metohijska, danas i sutra proslavlja dva velika jubileja – 800 godina autokefalnosti Srpske Arhiepiskopije i 1000 godina od prvog pisanog spomena Raške eparhije.
Večernju koje je počelo u 17 sati, u jednoj od najstarijih srpskih crkava svetih Apostola Petra i Pavla, uz brojno monaštvo i sestrinstvo, prisustvuje veći broj vernika sa Kosova i Metohije, iz centralne Srbije, Crne Gore i drugih delova.
Služba se odvija uz pojanje prizrenskih bogoslova.
U porti hrama će uskoro početi i akademija, na kojoj će govoriti mitropolit Amfilohije i vladika Teodosije.
U nedelju, će na ovom istom mestu u 9 časova biti služena liturgija, koju će predvoditi Patrijarh srpski Irinej. On se upravo vratio svojim obavezama u patrijaršiji nakon medicinskog lečenja sa Vojnomedicinske akademije u Beogradu.
Petrova crkva kod Novog Pazara u Rasu, predstavlja najstariji spomenik crkvene arhitekture na prostoru Srbije i prvobitno je sedište raške episkopije. Prema do sada poznatim pisanim izvorima, potiče iz 8. veka, ali je verovatno i starijeg datuma.
Prizrenska eparhija se u periodu od 1019. do 1219. nalazila pod jurisdikcijom Ohridske arhiepiskopije. Car Vasilije II je odmah po osvojenju Ohrida izdao tri povelje ohridskom arhiepiskopu Jovanu, „kojima je bio utvrđen obim Ohridske arhiepiskopije“.
Prema prvoj povelji, koja je izdata 1019. godine, u sastav Ohridske arhiepiskopije ušla je i Prizrenska eparhija. To je ujedno i prvi zapisani podatak, gde se pominje Prizrenska eparhija, koja će u budućnosti odigrati veoma važnu ulogu u istoriji Srpske pravoslavne crkve i naroda.
Pri osnivanju, kako Eparhija objašnjava, „Prizrenska episkopija bila je trećeg stepena, obuhvatala je oblast Hvosna oko Peći i Dečana, grada Leskovca i Britosa, imala je petnaest klirika“.
Ti klasični predeli uglavnom ostaće kroz čitavu istoriju ove eparhije. Njeno sedište bilo je u Prizrenu, ali iz tih najstarijih vremena nema podataka pri kojem se manastiru ili crkvi to sedište nalazilo. Smatra se da je bilo pri crkvi Bogorodice Ljeviške. Godine 1214. Prizren je pripojen Srbiji.
Eparhija je stoga bila osnovana pre nemanjićkog perioda, ali je potom zauzimala jedno od centralnih mesta Nemanjićke države. Njen najveći uspon bio je upravo u doba Nemanjića.
Izvor: Kossev
